εκκλησιαστικες μονές

 

Η Διαδρομή μας προς την Αγία Παρασκευή, το μοναστήρι της ορεινής Πηνείας

Αναρτήθηκε από Δημοτικό Σχολείο Αγνάντων /
 





Στολίδι του τόπου μας είναι το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής. Ευρίσκεται νοτιοδυτικά από το χωριό Άγναντα, κάτω από την περιοχή Αμπελάκια. Με το αυτοκίνητο κατεβαίνουμε από ένα δρομάκι στο αγρόκτημα που έχει κτιστεί το μοναστήρι. Αλλά εμείς προχωρήσαμε από τους χωματόδρομους πίσω από το χωριό με τα πόδια. Περπατήσαμε αρκετά το δρόμο που άλλοτε ήταν γεμάτος από λάσπη (εκεί έχουν κολλήσει τρία αυτοκίνητα φέτος κι έχουν έρθει ενισχύσεις με 4επί4 από το χωριό), άλλοτε πολλή ανηφόρα- κατηφόρα κι άλλοτε γεμάτος από χορτάρια μιας και είναι άνοιξη. Περάσαμε κι από την πέτρινη βρύση, ξεκουραστήκαμε και προχωρήσαμε. Στη ρεματιά και στο Καλντερίμι υπάρχουν πολλοί γέρικοι πλάτανοι. Άλλοι στέκουν περήφανοι δίπλα στο ποταμάκι, άλλοι έχουν πέσει και άλλοι είναι καμμένοι. Τα παιδιά ξεναγούν τη δασκάλα στα βοσκοτόπια. Τίνος είναι ποιο και πότε έρχονται με τα πρόβατα. Ευτυχώς που είχαμε φορέσει τα αθλητικά μας και οι τέσσερις και περπατούσαμε άνετα.
Ο ναός κτίστηκε με έξοδα του Βασιλείου Ντέλη, κατοίκου Αγνάντων. Χαρακτηριστικό είναι ότι το μνήμα του βρίσκεται στο χώρο του μοναστηριού και όχι στο κοιμητήριο του χωριού. Αυτό αποδεικνύει πόσο πολύ αγαπούσε το μοναστήρι και ότι είχε δώσει όχι μόνο χρήματα για την ανέγερσή του αλλά και όλη του την ψυχή για να στηθεί και να λειτουργήσει. Ο θεοσεβής αυτός κύριος απεβίωσε το 1974 σε ηλικία 57 ετών.

Το μοναστήρι τώρα δεν κατοικείται μόνιμα από τις λίγες μοναχές για άγνωστο σε εμάς λόγο. Έρχονται την καλοκαιρινή περίοδο και κάθονται μερικές μέρες μπρος πίσω στη μνήμη της Αγίας. Τότε είναι που όλα τα ετοιμάζουν για τη γιορτή και το πανηγύρι. Έρχονται πιστοί όχι μόνο από τα Άγναντα να προσκυνήσουν αλλά και κάτοικοι από τα γύρω χωριά: τον Ανθώνα, το Καλό Παιδί, τη Βουλιαγμένη, το Σιμόπουλο, το Πανόπουλο..
Φτάνοντας στο μοναστήρι περιηγηθήκαμε στο χώρο μόνοι μας. Το κτίριο στο οποίο μένουν οι καλόγριες φαίνεται καθαρό και περιποιημένο. Έξω φρόντιζαν και τον κηπάκο τους με τα διάφορα λουλούδια. Υπάρχει και βρυσούλα που φέρνει νερό κατευθείαν από το βουνό. Η εκκλησία μέσα λάμπει. Προσκυνήσαμε και την παλιά εικόνα της Αγίας Παρασκευής, φτιαγμένη το 1937.
Ο χώρος της κουζίνας δίπλα από το ναό. Ο φούρνος του μοναστηριού.
























Στη ρεματιά πάνω από το ποτάμι.


Η όψη του χωριού όπως φαίνεται από το μοναστήρι.Η δασκάλα στη βρύση ξαποσταίνει.

 

   


Επίσκεψη στα ξωκλήσσια των Αγνάντων

Αναρτήθηκε από Δημοτικό Σχολείο Αγνάντων
 

Ημέρα Παρασκευή, 16 Απριλίου 2010: Σήμερα το τελευταίο δίωρο πραγματοποίησαμε ολιγόωρη επίσκεψη σε δύο ξωκκλήσια του δ.δ. Αγνάντων.
ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΑΓΝΑΝΤΩΝ

Ξωκλήσσι που βρίσκεται δυτικά από το χωριό, επάνω σε σταυροδρόμι του δήμου Πηνείας. Λέγεται ότι στην τοποθεσία αυτή έγινε μια μικρή μάχη μεταξύ των κατοίκων των γύρω οικισμών και κάποιου τούρκικου αποσπάσματος, που είχε βγει για πλιάτσικο. Η τοποθεσία είναι πέρασμα και ιδανικός τόπος για στήσιμο ενέδρας. Αφού νίκησαν τους Τούρκους, τους σκότωσαν όλους και τους έθαψαν σε ομαδικό τάφο. Δεν ανέφεραν τίποτα, ώστε να μη μάθουν οι Τούρκοι πως εξαφανίστηκε το απόσπασμα αυτό. Λέγεται, επίσης, ότι τους έθαψαν στα γαλάρια κάτω από τα φουσκιά (κοπριές) για να μη φαίνεται το σκάψιμο. Σε ένδειξη ευχαριστίας προς την Αγία Βαρβάρα που τους βοήθησε να νικήσουν τον εχθρό και που γλίτωσαν το πλιατσικολόγημα, έφτιαξαν ένα εικονοστάσι που υπάρχει ακόμη και σήμερα. Τελευταία, οι κάτοικοι ανήγειραν ναΐσκο στη μνήμη της αγίας. Πριν από λίγα χρόνια, σύμφωνα πάλι με μαρτυρίες των κατοίκων, βρίσκανε και κόκκαλα εκεί όπου υπετίθετο ότι ήταν ο ομαδικός τάφος. (Τουτούνης Ηλ., 2008)
Εδώ παραθέτουμε κι ένα δημοτικό τραγούδι που έχει γραφτεί και διασωθεί για την Αγιά Βαρβάρα.
ΚΑΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ
Κάτου στην Αγιά Βαρβάρα- γεια σας, παιδιά- κάτου στην Αγιά Βαρβάρα
ακούγεται βουή κι αντάρα.
Πολεμάν- γεια σας, παιδιά- πολεμάν οι Σινουζαίοι,
πολεμάν κ' οι Ταταραλαίοι.
Πολεμάν- γεια σας, παιδιά- πολεμάν τους Αρβανίτες
και μαζί τους Καπελίτες.
Στην Παλιό- γεια σας, παιδιά- στην Παλιόστρουγκα από κά'
κι ένας παπάς πάει μπροστά.
Κι ο Νικολός- γεια σας, παιδιά- κι ο Νικολός φωνάζει,
τα παλληκάρια του συνάζει.
Κι ο Παπαστά- γεια σας, παιδιά- κι ο Παπαστάθης τα μετράει
και τα διπλοβλογάει.
Δεν τους λεί- γεια σας, παιδιά- δεν τους λείπεται κανένα,
μόνο δυο είναι λαβωμένα.
Οι Καπελίτες ήταν οι κάτοικοι των χωριών του δρυοδάσους μεταξύ των ορίων των δήμων Πηνείας και Λασιώνος. Παλιόστουγκα απολετεί τοπωνύμιο, βρίσκεται ανατολικά της Αγιά Βαρβάρας. Ο Νικολός ήταν πρόκριτος και καπετάνιος από τα Άγναντα. Όπως έχουμε ξαναδεί, υπογράφει ως Νικολός από το Σινούζι στην επιστολή προς τον Ανδρ. Ζαΐμη για τον Γεώργιο Σισίνη. Ο Παπαστάθης ήταν παπάς και μπρόκριτος του Ανθώνα (Τατάραλη). Το τραγούδι αυτό ιστορικά χρησιμοποιείται ως απόδειξη ότι Τούρκοι και Αρβανίτες ζούσαν στις παρυφές της Κάπελης. (Τουτούνης Ηλ., 2008)

ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΓΝΑΝΤΩΝ
Ο Άγιος Δημήτριος από ψηλά.
Εικόνες ντροπής.
Όταν φεύγοντας κλείσαμε την πόρτα.
Τα παιδιά σας χαιρετούν από τον Άγιο Δημήτριο. Ψηλά φαίνεται ο παλιός ενοριακός ναός του χωριού, Άγιος Νικόλαος. Αρχίζουμε να ανηφορίζουμε.
Ο Άγιος Δημήτριος ευρίσκεται χαμηλότερα από την Αγιά Βαρβάρα, ακολουθώντας τον χωματόδρομο πίσω από ττο χωριό που οδηγεί στο Λουκά και Ροδιά. Είναι κι αυτό ξωκλήσσι του χωριού το οποίο άνοιγε μία φορά το χρόνο, στη μνήμη του Αγίου, για να λειτουργηθούν οι χωριανοί. Μόνο φέτος δεν εκκλησιαστήκαμε σε αυτό το εκκλησάκι. Όταν κατεβήκαμε το λόφο και πλησιάσαμε προς την είσοδο, είδαμε την πόρτα διάπλατα ανοιγμένη. Με λύπη καθώς μπήκαμε μέσα είδαμε τις κοπριές των προβάτων σε όλο το χώρο. Ακόμα και στο ιερό είχαν μπει τα ζώα. Κάποιος ασυνείδητος τσοπάνης άνοιξε την πόρτα του ναού που ήταν καλά κλειστή και χρησιμοποίησε την εκκλησία ως στάβλο! Ντροπή νιώσαμε και φύγαμε απογοητευμένοι. Αναρωτιώμασταν πού μπορεί να φτάσει η ιεροσυλία κάποιων ανθρώπων. Απλά προσκυνήσαμε την εικόνα του Αγίου Δημητρίου που βρισκόταν χάμω, κάναμε το σταυρό μας και φεύγοντας κλείσαμε την πόρτα. Αποχαιρετώντας τον εγκαταλελειμμένο αυτό ναΐσκο ανηφορίσαμε για το χωριό.

Χρησιμοποιησαμε ως πηγή για την Αγία Βαρβάρα: Τουτούνης, Ηλ. "Η Ηλεία στο Δημοτικό Τραγούδι", Εκδόσεις Βιβλιοπανόραμα 2008